امير ساعدي داريان استاد دانشگاه و عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي در گفت و گويي با روزان به نقد و تحليل سياست هاي کلان دولت و البته نوع تعامل پاستور با جريان هاي مدني مي پردازد. او در اين خصوص معتقد است که « من اعتقاد دارم که هنوز زيرساخت هاي لازم براي اين مساله مهيا نشده است. در واقع هنوز اين مقدمات فراهم نشده است که گزارش هاي ميداني جريان هاي مدني از يک موضوع يا يک اتفاق به صورت جدي مورد بحث قرار بگيرد و مسئولان به آن توجه ويژه داشته باشند. هنوز پيشنهادات و راهکارهاي علمي و به روز شده اساتيد و دانشگاهيان در بسياري از مسائل روز جامعه ما نهادينه نشده است.»

*سير رفتاري و موضع گيري هاي دولت در يک ماه گذشته و مشخصا بعد از اعتراضات دي ماه چگونه ارزيابي مي کنيد؟
رفتار آقاي روحاني و ديگر اعضاي کابينه در دولت دوازدهم به ويژه در نيمه دوم سال با يک تغيير و تحول محسوس نسبت به دولت يازدهم قابل قياس است. ممکن است بخشي از اين تغيير متوجه اعتراضات دي ماه باشد ولي آنچه که مسلم بوده، دولت هاي يازدهم و دوازدهم به مراتب يک تفاوت محسوس نسبت به نمونه هاي سابق خود دارند . اين موضوع مي تواند در برخي مسائل موفقيت آميز باشد. به عنوان مثال اينکه دولت در موضوعات کمتر ورود مستقيم و هيجاني داشته باشد بالطبع فضاي عمومي جامعه کمتر تحت تاثير قرار مي گيرد و به تعبيري چند قطبي مي شود. بنابراين اين مي تواند جنبه مثبت اين رفتار دولت باشد. ولي از طرف ديگر دولت بايد در چارچوب قانون نسبت به مشکلات و مسائل روز جامعه پاسخگو باشد. در ماه گذشته اعتراضات گسترده اي نسبت به معضلات و مشکلات جامعه رخ داد و اکنون که در هفته هاي پاياني سال هستيم دولت مي بايست يک تصميم و موضع جدي داشته باشد. اين روزها مدام نمايندگان درباره طرح سوال از رييس جمهوري و برخي ديگر از وزراي کابينه را مطرح مي کنند. اين اتفاق خوبي مي تواند باشد اگر بتوان يک تلنگر و تحول در جامعه و دولت ايجاد کرد. اينکه برخي نمايندگان نسبت به طرح سوالات نگران هستند يا برخي اعضاي کابينه از توضيح درباره برخي موضوعات صرفا به کليات و مباحث نامحسوس و غير ملموس اشاره مي کنند، اساسا اتفاق خوبي نيست.
*اما نمي توان توقع داشت که همه مسائل را دولت حل کند. شما با اين نکته تا چه اندازه موافق و همراه هستيد؟
قطعا نبايد توقع داشت که دولت به تنهايي تمامي مشکلات را حل کند. جريان هاي سياسي، نهادهاي غيردولتي، دانشگاهيان و نخبگان علمي نيز بايد دولت را در رسيدن به برخي اهداف و رفع مشکلات ياري کنند. البته اين به نحوه تعامل دولت با اين مجموعه ها نيز بستگي دارد. به عنوان مثال در نمونه اخير ما شاهد هستيم که دولت با استقبال از طرح باروري ابرها توسط سپاه، خواستار تعاملات بيشتر با اين مجموعه در ديگر مسائل شده است. اين موضوع بايد در ديگر مسائل نيز فراهم شود و دولت از حضور و فعاليت ديگر مجموعه ها براي حل مشکلات حمايت کند. غير از اين نيز من تصور مي کنم که احزاب سياسي به اندازه اي که از آنان توقع مي رود هنوز خود را در موضوعات اجتماعي و ملي دخيل نکرده اند. اين مساله تاحدودي به رفتار دولت و نهادهاي حکومتي نسبت به احزاب سياسي و متقابلا نوع فعاليت و پويايي احزاب مربوط مي شود. در عين حال نيز مهمترين عنصري که دولت نبايد از آنها غفلت کند دانشگاهيان و نخبگان علمي است که طبعا آينده کشور به حضور و نقش پذيري و فعاليت آنان در کشور بستگي دارد. در واقع هرچقدر بتوان مساله گردش نخبگان را در کشور بهتر رعايت کنيم، توانسته ايم يک سرمايه گذاري کلان علمي را براي آينده کشور رقم بزنيم.
*شما به نقش احزاب و دانشگاهيان در همراهي دولت براي رفع مشکلات جامعه و کشور اشاره کرديد. آن هم در شرايطي که دانشگاهيان و احزاب نقش موثري در پيروزي روحاني در انتخابات داشتند. فکر مي کنيد چرا اين جريان ها امروز نقش کمرنگ تري نسبت به قبل پيدا کرده اند؟
همان طور که گفتم اين به نحوه تعامل دولت و نوع رفتار دولت و نهادهاي حکومتي به جريان هاي مدني از جمله احزاب و دانشگاهيان مربوط مي شود. من تصور مي کنم که دولت خيلي اين نقش را باور نکرده است. البته نه فقط اين دولت که در دولت هاي سابق نيز اين مساله کم يا زياد قابل لمس بود. دولت بايد بپذيرد که جريان هاي مدني مي توانند به سان يک بازوي محرکه بسياري از مسائل جامعه مورد بررسي و بعضا حل کنند. برخي دليل اين مساله را نقدناپذيري مسئولان دولتي مي دانند ولي من اعتقاد دارم که هنوز زيرساخت هاي لازم براي اين مساله مهيا نشده است. در واقع هنوز اين مقدمات فراهم نشده است که گزارش هاي ميداني جريان هاي مدني از يک موضوع يا يک اتفاق به صورت جدي مورد بحث قرار بگيرد و مسئولان به آن توجه ويژه داشته باشند. هنوز پيشنهادات و راهکارهاي علمي و به روز شده اساتيد و دانشگاهيان در بسياري از مسائل روز جامعه ما نهادينه نشده است. به عنوان مثال زماني که حادثه آتش سوزي در ساختمان وزارت نيرو رخ داده بود، بسياري از مسئولان نسبت به اين مساله هشدار دادند ولي بعد از اتمام اين ماجرا يک سکوتي در جامعه حاکم شد. در حاليکه براي جلوگيري از تکرار اين مساله بايد تمامي مسئولان و نهادهاي مرتبط با شهرسازي و عمران از علوم و فنون و پشنهادات علمي و به روز شده دانشگاهيان استفاده کنند.